Τετάρτη 19 Μαρτίου 2008

ΘΕΣΕΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ

ΘΕΣΕΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ

ΠΟΥ ΔΙΑΤΥΠΩΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΤΕΕ ΣΤΙΣ 16/2/2008

ΜΕ ΘΕΜΑ : ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΟΙΚΙΣΜΟΙ . ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΛΛΟΝ ;

Εισηγητής : Γ. Περάκης, Διευθυντής Εθνικής Τράπεζας Αγ. Νικολάου

Σαν οικονομολόγοι θα πρέπει να δώσουμε μια άλλη διάσταση στο θέμα αυτή της ανάπτυξης που περιλαμβάνει την διατήρηση και ανάδειξη των παραδοσιακών οικισμών και αφορά ουσιαστικά το μέλλον της Κρητικής Ενδοχώρας.

Τους παραδοσιακούς οικισμούς θα πρέπει να τους δούμε και με μια άλλη προσέγγιση αυτή της τοπικής βιώσιμης και αειφόρου ανάπτυξης πέρα δηλαδή από χώρο οικιστικής ανάπτυξης και της αρχιτεκτονικής διάστασης τους.

Πρέπει να τους δούμε σαν ένα οικονομικό χώρο με επίκεντρο του ενδιαφέροντος τον άνθρωπο, τον Κρητικό, με ότι αυτό σημαίνει και την πολυεπίπεδη δραστηριότητα του που επηρεάζει σύγχρονες δράσεις πέρα από κατοικία.

Ο πολιτιστικός οικονομικός και κοινωνικός πόρος είναι συστατικά στοιχεία ανάπτυξης και η ΠΑΛΙΑ φιλοσοφία προσέγγισης οικονομικής ανάπτυξης να διαφυλαχτεί πάση θυσία και την ευθύνη την έχουμε όλοι με πρώτα τα μέλη του ΤΕΕ μηχανικοί, Δήμοι ,Νομαρχίες και πολιτική εξουσία.

Η Κρητική ενδοχώρα αποτελεί, ιστορικά, πεδίο αρμονικής, ειρηνικής και δημιουργικής συνύπαρξης του ανθρώπου με τη φύση, με την μοναδικότητα και την ομορφιά της, την πλούσια ιστορία της αλλά και τις συγκεκριμένες δυνατότητες και τους αντικειμενικούς περιορισμούς της.

Η ιδιαιτερότητα του Κρητικού τοπίου, οι δυσκολίες της επιβίωσης, της αέναης προσπάθειας ικανοποίησης μόνο των απολύτως πραγματικών αναγκών τους και της πάλης με τα ακραία φυσικά φαινόμενα, καθώς και η ευρηματική αντιμετώπιση των φυσικών κινδύνων και καταστροφών, σφυρηλάτησαν λιτούς και υπερήφανους χαρακτήρες, ελεύθερα πνεύματα και ανυπότακτες συνειδήσεις, γέννησαν πολιτισμούς, συγκρότησαν τους όρους ανάπτυξης πρωτότυπης γνώσης, κατάλληλης τεχνολογίας και αυτόχθονης σοφίας, αλλά και έθρεψαν μύθους, θρύλους, πεποιθήσεις και δοξασίες.

Η άκριτη και μοιραία αποδοχή « σύγχρονων προτύπων» ανάπτυξης, οι συγκεντρωτικές λειτουργίες, ο μικρός κλήρος, οι δυσκολίες της αγροτικής ζωής, τα ακραία καιρικά φαινόμενα, η φτώχεια, η περιθωριακότητα, η κρατική εγκατάλειψη κλπ έχουν οδηγήσεις ιδιαίτερα τους νέους που αναζητούν ευκαιρίες για μία «καλύτερη» ζωή, ή ακόμα απλά και μόνο για ζωή, στην αστυφιλία και τη μετανάστευση οδηγούν μοιραία, τους παραδοσιακούς οικισμούς σε αυξανόμενη φτώχεια και σε πολιτική και κοινωνική περιθωριοποίησή τους.

Ο πολιτισμός που κουβαλάνε οι παραδοσιακοί οικισμοί είναι αυτός της οικολογίας με τοπική ανάπτυξη, τοπική κουλτούρα που κουβαλάμε εμείς οι ίδιοι .

Πολλά από αυτά τα σπίτια αγοράζονται από αλλοδαπούς Ευρωπαίους οι οποίοι διατηρούν τις περισσότερες φορές καλύτερα από τον γηγενή πληθυσμό την παραδοσιακότητα και τον χαρακτήρα των οικισμών και είναι προτιμότερο από το να γίνουν τσιμέντο μέσα από μια ανάπτυξη στρεβλή κατά τη γνώμη μας. Ας μην ξεχνάμε ότι ανήκουμε στην Ευρώπη των λαών και πρέπει να βλέπουμε πέρα από την κατοχή της ιδιοκτησίας.

Η ευθύνη όλων μας που έχουμε κληρονομήσει αυτό τον πολιτισμό είναι να δημιουργηθούν σε αυτούς τους παραδοσιακούς οικισμούς δραστηριότητες κοινωνικές και οικονομικές ούτως ώστε να αποτελέσουν πόλο έλξης για επενδύσεις .

Πυρήνες ανάπτυξης μπορεί να αποτελέσουν ταβέρνες, παραδοσιακά καφενεία, μαγαζιά και τουριστικά καταλύματα . Να αναδειχθεί η παλιά δραστηριότητα αυτών των οικισμών και να αποκτήσουν την παλαιά τους αίγλη και να αποτελέσουν υπόδειγμα προόδου και ευημερίας.

Παραδείγματα ανάδειξης παραδοσιακών οικισμών η Μηλιά και η Βάμος στα Χανιά και παράδειγμα μεγάλου οικισμού οι Αρχάνες στο Ηράκλειο όπου εκεί υπάρχει έντονο το αίσθημα της ανάπτυξης καθώς έχουν αναπτυχθεί πλήθος οικονομικών δραστηριοτήτων.

Το σχέδιο για την Ολοκληρωμένη Ανάπτυξης τόσο της ορεινής όσο και της παραλιακής Κρητικής Ενδοχώρας απαιτεί μια άλλη μεθοδολογική προσέγγιση.

Η στήριξη επενδύσεων σε γεωργικές και όχι μόνο εκμεταλλεύσεις με όρους επιχειρηματικής οικονομικής ανταγωνιστικότητας δεν μπορεί αντικειμενικά να έχει εφαρμογή, γιατί οι γεωλογικές, γεωμορφολογικές, δημογραφικές, κλιματολογικές κ.λ.π. συνθήκες δεν επιτρέπουν ούτε τη «μείωση του κόστους παραγωγής», ούτε τη βελτίωση και τον αναπροσανατολισμό της παραγωγής», ούτε «τη διαφύλαξη και βελτίωση του φυσικού περιβάλλοντος των συνθηκών υγιεινής και του επιπέδου καλής διαβίωσης των ζωών», ούτε «την προώθηση της διαφοροποίησης των δραστηριοτήτων στην εκμετάλλευση».

Χρειάζεται μια επιστημονική μελέτη και καταγραφή δεδομένων που θα στηρίξουν και θα τεκμηριώσουν ένα Σχέδιο ολοκληρωμένης Ανάπτυξης, προσαρμοσμένο στις δικές μας τοπικές ιδιαιτερότητες. Τέτοια στοιχεία μπορεί να είναι :

Πόσοι κάτοικοι διαμένουν μόνιμα; Ποιες είναι οι ηλικίες τους; Πόσοι μη μόνιμοι κάτοικοι έρχονται τα Σαββατοκύριακα και ποιους μήνες; Πόσοι επισκέπτες έρχονται, για πόσες μέρες και ποιους μήνες; Πότε είναι τα πανηγύρια του χωριού, οι τοπικές γιορτές, και οι συναντήσεις των αποδήμων; Πόσους κατοίκους έχει το χωριό αυτές τις ημέρες αντίστοιχα; Πόσους κατοίκους έχει το χωριό τις ημέρες του Πάσχα και των Χριστουγέννων; Πόσους κατοίκους έχει το χωριό κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και για πόσες μέρες; Πόσα παιδιά μέχρι 10 ετών έχει το χωριό; Ποιος είναι ο μέγιστος πληθυσμός του χωριού και για πόσο χρονικό διάστημα; Πόσους μετανάστες έχει το χωριό στην Αθήνα και στις πόλεις της Ελλάδος (πόσους σε ποιες); Πόσους μετανάστες έχει το χωριό στο εξωτερικό; Ποια είναι η χώρα του κύριου προορισμού της εξωτερικής μετανάστευσης; Πόσοι είναι οι απόδημοι πρώτης, δεύτερης και τρίτης γενιάς στο εξωτερικό και που; Επανεγκαθίστανται μόνιμα στον οικισμό απόδημοι, πότε συνήθως, πόσοι και γιατί; Τι θα μπορούσε να βοηθήσει στην επανεγκατάσταση αποδήμων στον ορεινό οικισμό; Πόσοι οικονομικοί μετανάστες και από ποια χώρα μένουν μόνιμα στο χωριό; Ποια είναι η κύρια δραστηριότητα των οικονομικών μεταναστών; Ποια είναι τα επαγγέλματα των μονίμων κατοίκων του χωριού; Ποια είναι η κύρια δραστηριότητα του χωριού; (κτηνοτροφική, γεωργική, τουριστική, άλλη και ποια) Πόσοι μόνιμοι κάτοικοι ασχολούνται μ’ αυτή; Πόσα σπίτια κατοικήσιμα έχει το χωριό; Πόσα σπίτια κατοικούνται μόνιμα; Πόσα σπίτια είναι σε καλή κατάσταση και κατοικούνται περιοδικά; Πόσα άλλα σπίτια είναι σε καλή κατάσταση αλλά κατοικούνται σπάνια; Πόσα σπίτια μπορούν να αποκατασταθούν και να αξιοποιηθούν; Τι θα επιθυμούσατε να γίνει στο χωριό ώστε να βελτιωθεί το επίπεδο και η ποιότητα ζωής των κατοίκων του; Τι θα έπρεπε να γίνει κατά τη γνώμη των μονίμων κατοίκων ώστε να υπάρχει ζωή στο χωριό όλο το χρόνοΈχει παραδοσιακό χαρακτήρα ο οικισμός; Ποια είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του οικισμού; (παλιές εκκλησίες, φυσικές καλλονές, παραδοσιακά σπίτια, αρχαιολογικοί τόποι, ιστορικές τοποθεσίες, παραδοσιακή μουσική, χοροί, προϊόντα ποιότητας [και ποια] κ.λ.π.;)

Άξονες ενός τέτοιου σχεδίου ανάπτυξης θα μπορούσαν να είναι :

Έμφαση στα ιδιαίτερα τοπικά παραδοσιακά προϊόντα. Ανάπτυξη της βιομηχανίας/βιοτεχνίας του βραβευμένου λαδιού, του μελιού, του κρασιού, γαλακτοκομικών προϊόντων, των τοπικών αρωματικών φυτών κλπ. Με τέτοιες προδιαγραφές, όρους και μεγέθη που να είναι συμβατά, τόσο με την ανάγκη προστασίας του ευάλωτου περιβάλλοντος, όσο και με την ανταγωνιστική βιωσιμότητα;

Έμφαση στην παραγωγή ποιοτικών προϊόντων με τοπική σήμανση.

Ανάπτυξη συνεταιρισμών και παραγωγή συνεταιριστικών προϊόντων.

Προώθηση της ποιότητας.

Ανταλλαγή εμπειρίας και γνώσης με άλλες περιοχές σε πανελλήνιο και πανευρωπαΙκό επίπεδο.

Προώθηση των τοπικών κοινωνιών με την προβολή των πολιτισμικών τους ιδιαιτεροτήτων, την ενίσχυση του ρόλου της τοπικής κοινωνίας στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και την παροχή δυνατότητας πολλαπλών/εναλλακτικών απασχολήσεων στους κατοίκους των ορεινών περιοχών.

Ανάπτυξη «βιώσιμων περιβαλλοντικά» σχεδίων δράσης και προγραμμάτων, τα οποία θα εστιάζουν στη διαχείριση των πόρων με πολυλειτουργικό τρόπο που θα εξυπηρετεί πολλαπλούς σκοπούς .

Υιοθέτηση ολοκληρωμένης προσέγγισης για την ανάπτυξη της υπαίθρου, με σκοπό την προώθηση της πολυλειτουργικότητας της παραγωγική δραστηριότητας και προτεραιότητα σε πρωτοβουλίες που αφορούν στη διαχείριση της γης και όχι μόνο στην παραγωγή και χορήγηση αποζημιώσεων λόγω των φυσικών μειονεκτημάτων των ορεινών περιοχών.

Στήριξη και διαρκής βελτίωση των συγκοινωνιακών και ενεργειακών υποδομών.

Ενίσχυση του ρόλου των οικολογικά ευαίσθητων και προστατευόμενων περιοχών στις στρατηγικές βιώσιμης ανάπτυξης. ( Περιοχές NATURA, κρητική χλωρίδα και πανίδα κλπ).

Συνεργασία ανάμεσα στις τοπικές κοινωνίες, τους επιστήμονες και σε όσους χαράζουν πολιτική και προώθηση διεθνών διεπιστημονικών ερευνητικών προγραμμάτων για τη βιώσιμη ανάπτυξη των ορεινών και αγροτικών περιοχών.

Κατάρτιση και συνεχιζόμενη εκπαίδευση σχετικά με τη βιώσιμη ανάπτυξη.

Ανάπτυξη άλλων κριτηρίων και δεικτών βιώσιμης ορεινής ανάπτυξης. (Οι δείκτες, ως πλασματικοί συνήθως μέσοι όροι δεν αποτελούν αξιόπιστα στοιχεία ιδιαίτερα όταν επιχειρούν να μετρούν ποιότητες).

Ανάπτυξη πληροφοριακών συστημάτων για ανταλλαγή πληροφοριών και εύκολη πρόσβαση στην γνώση και την πληροφορία.

Έμφαση στις οικογενειακές εκμεταλλεύσεις και εφαρμογή γεωργικών τεχνικών διαφορετικών από αυτές που επιβάλλουν τα συνήθη πρότυπα.

Διαφύλαξη της αγροτικής γης και των βοσκοτόπων και βιωσιμότητα και εκμοντερνισμός των γεωργικών εκμεταλλεύσεων. (Όταν δεν είναι βιώσιμες οι πεδινές γεωργικές εκμεταλλεύσεις με τον εξαιρετικά μεγάλο κατακερματισμό και τη διασπορά των αγροτεμαχίων τους πως θα επιτευχθεί αυτό στις ορεινές περιοχές;)

Απόδοση ενισχύσεων λόγω των φυσικών και οικολογικών περιορισμών των ορεινών περιοχών.

Ανάπτυξη της παραδοσιακής ή μη βιοτεχνίας ξύλου, της πέτρας και του μετάλλου.

Προστασία των καλλιεργειών και των δασών από φυσικούς κινδύνους και πυρκαγιές.

Αναδασώσεις γυμνών περιοχών και εγκαταλειμμένων αγροτεμαχίων και βοσκοτόπων.

Βελτίωση των υποδομών και του πλαισίου εργασίας για τη διατήρηση των βιομηχανιών και των βιοτεχνών που δεν μολύνουν το περιβάλλον.

Ενίσχυση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και ιδιαίτερα αυτών που σχετίζονται με τη γεωργία και τη δασοπονία.

Αποκέντρωση των υπηρεσιών και των παραγωγικών δραστηριοτήτων και προώθηση εφαρμογής καινοτόμων ορεινών τεχνολογιών και εγκατάσταση επιχειρήσεων οι οποίες παράγουν προϊόντα προστιθέμενης αξίας.

Ανάπτυξη του αγροτικού , του φυσιολατρικού, του κοινωνικού τουρισμού , της κοινωνικής φιλοξενίας -κατανεμημένης σε όλη τη διάρκεια του έτους- των καταγόμενων από την κάθε ορεινή περιοχή ή των ενδιαφερομένων να την επισκεφθούν για να βιώσουν το συγκριτικό της πλεονέκτημα σε ανθρώπινη κλίμακα, άλλες μορφές τουρισμού οι οποίες σέβονται το φυσικό, οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον.

Εκπόνηση και στήριξη προγραμμάτων από την Πολιτεία για την αναστήλωση και συλλογική λειτουργία μικρού/κατάλληλου αριθμού παραδοσιακών σπιτιών ως ξενώνων συνειδητών επισκεπτών.

Βελτίωση των υποδομών και των παρεχομένων υπηρεσιών.

Ενθάρρυνση της πολυ-εποχιακής λειτουργίας των τουριστικών επιχειρήσεων για τη διασφάλιση παρατεταμένης πολυαπασχόλησης» και αποφυγή υπερεκμετάλλευσης των φυσικών πόρων λόγω υπερσυγκέντρωσης εποχιακού τουρισμού.

Ανάδειξη του ορεινού περιβάλλοντος, τοπίου, αρχιτεκτονικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, προϊόντων και παραδόσεων.

Διατήρηση της αυθεντικότητας της παραλιακής ακτογραμμής, ως ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους.

Καταγραφή και προβολή των ιστορικών μνημείων. Συμβολή με κάθε τρόπο στη συντήρηση, ανάδειξη και ένταξη τους στο οικονομικό και κοινωνικό γίγνεσθαι.

Προστασία και ανάπτυξη των πολιτιστικών παραδόσεων και των παραδοσιακών εθίμων.

Ενίσχυση της πολιτισμικής ταυτότητας και των δραστηριοτήτων εθελοντικών οργανώσεων.

Λήψη μέτρων για την προστασία και διαχείριση των εδαφών, νερών και αέρα, αποκατάσταση τοπίου, όπου χρειάζεται, και διατήρηση της χλωρίδας και της πανίδας.

Προστασία από δόμηση στις περιοχές στις οποίες κρίνεται απαραίτητο.

Στόχος όλων των ανωτέρω είναι η διατήρηση της συνέχειας στο χώρο και το χρόνο με ένα τέτοιο αναπτυξιακό πρόγραμμα που θα δείχνει σεβασμό στην προαιώνια εμπειρία των κατοίκων, να συμβιώνουν ειρηνικά και αρμονικά με το φυσικό τους περιβάλλον, μέσα στο οποίο και από το οποίο γέννησαν, διατήρησαν και ανάπτυξαν τους τοπικούς τους πολιτισμούς, τις παραδόσεις, την ντοπιολαλιά, τις ιερές δοξασίες και τις πνευματικές τους αναφορές, την πρωτογενή σοφία, τις γνώσεις, τις ευρηματικές τεχνικές και τις δεξιότητες, με τα οποία εξασφάλιζαν αυτή την ίδια τη ζωή τους, την υγεία, τη στέγη, αλλά και την παραγωγή των προς το ζην απαραιτήτων.

Τέτοια θετικά παραδείγματα υπάρχουν τόσο στην Κρήτη όσο και στον υπόλοιπο κόσμο και μπορούμε να τα αξιοποιήσουμε.

Τετάρτη 5 Μαρτίου 2008

Οι Κηρυγμένοι Παραδοσιακοί Οικισμοί της Κρήτης



Νομός Λασιθίου


  1. ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ 581 ΜΑΚΡΥ ΓΙΑΛΟΥ 6/8/1998 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Λασιθίου)
  2. ΒΑΪΟΝ 594 ΙΕΡΑΠΕΤΡΑΣ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Λασιθίου)
  3. ΒΡΑΧΑΣΙΟΝ 581 ΝΕΑΠΟΛΗΣ 6/8/1998 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Λασιθίου)
  4. ΕΠΑΝΩ ΕΛΟΥΝΤΑ 594 ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Λασιθίου)
  5. ΕΤΙΑ ΚΑΙ ΝΕΘΙΑ ΚΑΙ ΕΘΙΑ 594 ΛΕΥΚΗΣ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Λασιθίου)
  6. ΚΑΣΤΕΛΛΙΟΝ 581 ΝΕΑΠΟΛΗΣ 6/8/1998 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Λασιθίου)
  7. ΚΑΤΩ ΖΑΚΡΟΣ 594 ΙΤΑΝΟΥ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Λασιθίου)
  8. ΚΡΙΤΣΑ 594 ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Λασιθίου)
  9. ΛΙΜΝΑΙ 581 ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ 6/8/1998 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Λασιθίου)
  10. ΜΑΚΡΥΓΙΑΛΟΣ 594 ΜΑΚΡΥ ΓΙΑΛΟΥ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Λασιθίου)
  11. ΜΙΛΑΤΟΣ 581 ΝΕΑΠΟΛΗΣ 6/8/1998 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Λασιθίου)
  12. ΠΛΑΚΑ 594 ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Λασιθίου)
  13. ΦΟΥΡΝΗ 581 ΝΕΑΠΟΛΗΣ 6/8/1998 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Λασιθίου)
Νομός Ρεθύμνης

  1. ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ 728 ΡΕΘΥΜΝΗΣ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνης)
  2. ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ (ΡΕΘΥΜΝΗΣ) 728 ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΦΩΚΑ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνης)
  3. ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ 728 ΚΟΥΛΟΥΚΩΝΑ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνης)
  4. ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (ΡΕΘ.) 728 ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΦΩΚΑ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνης)
  5. ΑΓΙΟΣ ΜΑΜΑΣ 728 ΓΕΡΟΠΟΤΑΜΟΥ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνης)
  6. ΑΛΦΑ 728 ΓΕΡΟΠΟΤΑΜΟΥ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνης)
  7. ΑΜΑΡΙΟΝ 728 ΣΥΡΒΙΤΟΥ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνης)
  8. ΑΜΝΑΤΟΣ 728 ΑΡΚΑΔΙΟΥ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνης)
  9. ΑΜΠΕΛΑΚΙΟΝ 728 ΡΕΘΥΜΝΗΣ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνης)
  10. ΑΝΩ ΤΡΙΠΟΔΟΝ 728 ΓΕΡΟΠΟΤΑΜΟΥ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνης)
  11. ΑΠΟΔΟΥΛΟΥ 728 ΚΟΥΡΗΤΩΝ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνης)
  12. ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΙΣ 728 ΛΑΠΠΑΙΩΝ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  13. ΑΡΜΕΝΙΟΙ 728 ΡΕΘΥΜΝΗΣ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  14. ΑΡΧΟΝΤΙΚΗ 728 ΛΑΠΠΑΙΩΝ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  15. ΑΤΣΙΠΟΠΟΥΛΙΟΝ 728 ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΦΩΚΑ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  16. ΒΕΔΕΡΟΙ 728 ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΦΩΚΑ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  17. ΒΕΡΓΙΑΝΑ 728 ΓΕΡΟΠΟΤΑΜΟΥ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  18. ΒΕΣΙΝΙΟΝ 594 ΠΑΙΩΝ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ
  19. ΓΑΛΛΟΣ 728 ΡΕΘΥΜΝΗΣ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  20. ΓΑΡΑΖΟΝ 728 ΚΟΥΛΟΥΚΩΝΑ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  21. ΓΙΑΝΝΟΥΔΙΟΝ 728 ΡΕΘΥΜΝΗΣ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  22. ΔΑΜΑΒΟΛΟΣ 728 ΚΟΥΛΟΥΚΩΝΑ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  23. ΔΑΦΝΕΔΕΣ 728 ΚΟΥΛΟΥΚΩΝΑ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  24. ΔΑΦΝΗ 728 ΓΕΡΟΠΟΤΑΜΟΥ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  25. ΕΛΕΥΘΕΡΝΑ 728 ΑΡΚΑΔΙΟΥ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  26. ΕΠΙΣΚΟΠΗ 594 ΚΟΥΛΟΥΚΩΝΑ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  27. ΕΠΙΣΚΟΠΗ 728 ΚΟΥΛΟΥΚΩΝΑ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  28. ΕΠΙΣΚΟΠΗ 728 ΛΑΠΠΑΙΩΝ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  29. ΖΟΥΡΙΔΙΟΝ 728 ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΦΩΚΑ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  30. ΚΑΛΑΜΑΣ 728 ΓΕΡΟΠΟΤΑΜΟΥ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  31. ΚΑΛΑΝΔΑΡΕ 728 ΓΕΡΟΠΟΤΑΜΟΥ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  32. ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ 728 ΣΥΡΒΙΤΟΥ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  33. ΚΑΠΕΔΙΑΝΑ 728 ΡΕΘΥΜΝΗΣ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  34. ΚΑΡΕ 728 ΡΕΘΥΜΝΗΣ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  35. ΚΑΣΤΕΛΑΟΣ 594 ΡΕΘΥΜΝΗΣ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  36. ΚΑΣΤΡΙΟΝ 728 ΓΕΡΟΠΟΤΑΜΟΥ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  37. ΚΑΣΤΕΛΑΟΣ 728 ΡΕΘΥΜΝΗΣ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  38. ΚΑΤΩ ΠΟΡΟΣ 728 ΛΑΠΠΑΙΩΝ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  39. ΚΑΨΑΛΙΑΝΑ 728 ΑΡΚΑΔΙΟΥ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  40. ΚΕΡΑΜΕΣ 728 ΛΑΜΠΗΣ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  41. ΚΡΑΣΟΥΝΑΣ 594 ΓΕΡΟΠΟΤΑΜΟΥ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  42. ΚΡΑΣΟΥΝΑΣ 728 ΓΕΡΟΠΟΤΑΜΟΥ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  43. ΚΟΥΣΠΑΔΕΣ 594 ΚΟΡΙΣΣΙΩΝ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  44. ΚΥΡΙΑΝΝΑ 728 ΑΡΚΑΔΙΟΥ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  45. ΛΑΓΚΑ 728 ΓΕΡΟΠΟΤΑΜΟΥ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  46. ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΙ 728 ΓΕΡΟΠΟΤΑΜΟΥ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  47. ΜΑΡΟΥΛΑΣ 594 ΡΕΘΥΜΝΗΣ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  48. ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΤΟΧΙ 728 ΡΕΘΥΜΝΗΣ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  49. ΜΕΛΑΜΠΕΣ 728 ΛΑΜΠΗΣ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  50. ΜΕΛΙΔΟΝΙΟ 728 ΓΕΡΟΠΟΤΑΜΟΥ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  51. ΜΙΚΡΟ ΜΕΤΟΧΙ 728 ΡΕΘΥΜΝΗΣ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  52. ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙΟΝ (ΡΕΘΥΜΝΗΣ) 728 ΣΥΡΒΙΤΟΥ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  53. ΜΟΥΝΤΡΟΣ 728 ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΦΩΚΑ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  54. ΜΟΥΡΤΖΑΝΑ 594 ΚΟΥΛΟΥΚΩΝΑ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  55. ΜΟΥΡΤΖΑΝΑ 728 ΚΟΥΛΟΥΚΩΝΑ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  56. ΜΠΑΛΙΟΝ 728 ΓΕΡΟΠΟΤΑΜΟΥ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  57. ΜΥΛΟΙ 594 ΡΕΘΥΜΝΗΣ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  58. ΜΥΛΟΙ 728 ΡΕΘΥΜΝΗΣ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  59. ΜΥΡΘΙΟΣ 728 ΦΟΙΝΙΚΑ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  60. ΟΜΑΛΑ 728 ΚΟΥΛΟΥΚΩΝΑ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  61. ΠΙΚΡΗΣ 728 ΑΡΚΑΔΙΟΥ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  62. ΠΛΕΥΡΙΑΝΑ 728 ΓΕΡΟΠΟΤΑΜΟΥ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  63. ΠΡΑΣΙΑΙ 728 ΡΕΘΥΜΝΗΣ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  64. ΠΡΙΝΕΣ 728 ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΦΩΚΑ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  65. ΡΕΘΥΜΝΟΝ ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΗΣ 30 ΡΕΘΥΜΝΗΣ 14/2/1985 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  66. ΡΕΘΥΜΝΟΝ ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΗΣ 594 ΡΕΘΥΜΝΗΣ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  67. ΡΟΥΣΣΟΣΠΙΤΙΟΝ 728 ΡΕΘΥΜΝΗΣ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  68. ΡΟΥΣΤΙΚΑ 728 ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΦΩΚΑ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  69. ΣΑΪΤΟΥΡΑΙ 728 ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΦΩΚΑ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  70. ΣΚΕΠΑΣΤΗ 728 ΓΕΡΟΠΟΤΑΜΟΥ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  71. ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ 594 ΓΕΡΟΠΟΤΑΜΟΥ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  72. ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ 728 ΓΕΡΟΠΟΤΑΜΟΥ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  73. ΦΟΥΡΦΟΥΡΑΣ 728 ΚΟΥΡΗΤΩΝ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)
  74. ΧΡΟΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΝ 728 ΡΕΘΥΜΝΗΣ 1/1/1995 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ρεθύμνου)


Νομός Χανίων

  1. ΑΓΙΑ ΡΟΥΜΕΛΗ 594 ΣΦΑΚΙΩΝ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Χανίων)
  2. ΚΟΜΙΤΑΔΕΣ 594 ΣΦΑΚΙΩΝ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Χανίων)
  3. ΛΟΥΤΡΟΝ 594 ΣΦΑΚΙΩΝ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Χανίων)
  4. ΟΜΑΛΟΣ 594 ΜΟΥΣΟΥΡΩΝ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Χανίων)
  5. ΠΑΤΗΜΑ 594 ΓΕΩΡΓΙΟΥΠΟΛΕΩΣ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Χανίων)
  6. ΣΚΑΛΩΤΗ 594 ΣΦΑΚΙΩΝ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Χανίων)
  7. ΦΥΛΑΚΗ 594 ΓΕΩΡΓΙΟΥΠΟΛΕΩΣ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Χανίων)
  8. ΧΩΡΑ ΣΦΑΚΙΩΝ 594 ΣΦΑΚΙΩΝ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Χανίων)
Νομός Ηρακλείου

  1. ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΗΣ 58 ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 28/1/1982 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ηρακλείου)
  2. ΚΟΥΤΟΥΛΟΥΦΑΡΙΟΝ 594 ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ηρακλείου)
  3. ΜΑΤΑΛΑ 594 ΤΥΜΠΑΚΙΟΥ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ηρακλείου)
  4. ΜΕΓΑΛΟ ΧΩΡΙΟ 594 ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ηρακλείου)
  5. ΠΙΣΚΟΠΙΑΝΟΝ 594 ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ηρακλείου)
  6. ΠΡΙΝΙΑΣ 594 ΑΣΤΕΡΟΥΣΙΩΝ 13/11/1978 ΚΗΡΥΞΗ/ΜΕΤΑΒΟΛΗ (Ηρακλείου)

(Με κάθε επιφύλαξη για την πληρότητα και τις λεπτομέρειες)

Πώς είδαν τα ΜΜΕ τη συνάντηση. (Ραδιοφωνικός Σταθμός 104.4)

Παραδοσιακοί Οικισμοί: υπάρχει μέλλον;

17.02.08
Το προεδρείο
Από την διημερίδα
Ήταν το ερώτημα που έθεσε η διημερίδα που διοργανώθηκε από το Τμήμα Ανατολικής Κρήτης του Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδος, ερώτημα που απαντήθηκε δυστυχώς αρνητικά. Και λόγω του καιρού, η διημερίδα έγινε ημερίδα αφού οι καλεσμένοι δεν μπόρεσαν να επισκεφτούν τη Κριτσά και το οροπέδιο Καθαρού. Συνδιοργανωτές, οι Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και η ΤΕΔΚ Λασιθίου.
Προς δόξαν όλων μας λοιπόν, ο ίδιος ο πρώην Υπουργός Στέφανος Μάνος, μας είπε ότι το θεσμικό πλαίσιο για την κήρυξη ορισμένων οικισμών ως παραδοσιακών, το δημιούργησε ο ίδιος κατά τη θητεία του στο ΥΠΕΧΩΔΕ, το 1978. Έκτοτε, 30 χρόνια μετά, παρά τη κήρυξη περίπου 400 οικισμών ως παραδοσιακών, δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα. Ουδείς δήμαρχος, ή Νομάρχης, ή υπηρεσία έχει φροντίσει να «εκμεταλευτεί» τις διατάξεις και να γλυτώσε κάποιους οικισμούς από την «ανάπτυξη», όπως την εννούμε βέβαια σε αυτή τη χώρα. Γι’αυτό και ο Στέφανος Μάνος, κάλεσε όλους να προσέχουμε ποιους ψηφίζουμε.

Στέφανος Μάνος
Από τους ομιλητές
Φωτεινή εξαίρεση, μοναδική ίσως, ο πρώην Δήμαρχος Αρχανών και Ευρωβουλευτής σήμερα, Σταύρος Αρναουτάκης, ο οποίος ξέρουμε καλά, πως μεταμόρφωσε τον Δήμο του, σε αυτό που είναι σήμερα. Και από τη πλευρά των υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού η εφορία Βυζαντινών αρχαιοτήτων που κάτι έχει καταφέρει να περισώσει.

Ακόμα τέθηκαν θέματα όπως, οι δυσκολίες της διατήρησης από τον καθηγητή Δημήτρη Φιλλιπίδη, το πλαίσιο χωρικής προστασίας των παραδοσιακών οικισμών από την χωροτάκτη Ράνια Κουλτσινιώτη, οι παραμετροι της προστασιας των ιστορικων οικισμων μεσα απο τους διεθνείς χαρτες από τον αρχιτέκτονα Δημήτρη Ζυγομαλά και το μέγα πρόβλημα του χωροταξικού σχεδιασμού από τον αρχιτέκτοντα πολεοδόμο Αντώνη Χουρδάκη. Ακόμα αναπτύχθηκαν προβληματισμοί για την μόδα της εποχής που ακούει στο όνομα «παραθεριστική κατοικία», αλλά και για τη κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης.

Αρκετή η προέλευση
Από τη διημερίδα
Σε γενικές γραμμές, αν και η ημερίδα, είχε επιστημονική στόχευση και γλώσσα, έδειξε και στον πλέον ανυποψίαστο την αναγκη προστασίας της κληρονομιάς μας η οποία εξαφανίζεται μέρα με την ημέρα, θυσιαζόμενη στο βωμό της περιβόητης «ανάπτυξης».

Πώς είδαν τα ΜΜΕ τη συνάντηση. (ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΝΑΤΟΛΗ)

Συγκριτικό πλεονέκτημα του τόπου μπορούν να γίνουν οι παραδοσιακοί οικισμοί
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΝΑΤΟΛΗ της 18.02.08
ma teeΤΗ μεγάλη σημασία και την αξία που έχουν οι παραδοσιακοί οικισμοί για τις τοπικές κοινωνίες, επεσήμαναν οι εκπρόσωποι των τοπικών φορέων του νομού στην εκδήλωση του ΤΕΕ-ΤΑΚ, διατυπώνοντας την αγωνία και την πρόθεση τους να αναζητήσουν λύσεις για την ανάδειξη τους. Δεκάδες παραδοσιακοί οικισμοί κυριαρχούν στο τοπίο του Λασιθίου, κατά κύριο λόγο εγκαταλελειμμένοι ή υποβαθμισμένοι και χωρίς ουσιαστικές δυνατότητες να διαδραματίσουν τον ρόλο που θα έπρεπε να έχουν στη σύγχρονη οικιστική πραγματικότητα. Η διαπίστωση προβληματίζει έντονα τους τοπικούς φορείς που επιθυμούν οι συγκεκριμένοι οικισμοί να αποτελέσουν συγκριτικό πλεονέκτημα του νομού, υπηρετώντας την προοπτική μιας ήπιας ανάπτυξης.


Ο Νομάρχης Λασιθίου κ. Αντώνης Στρατάκης αναφέρθηκε στην πρωτοβουλία της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Λασιθίου να συνεργαστεί με το ΤΕΕ με σκοπό να συντάξει μελέτη που θα αναφέρεται στην αναγνώριση ενός σημαντικού αριθμού παραδοσιακών και ιστορικών οικισμών του νομού Λασιθίου και στην κατάθεση ολοκληρωμένων προτάσεων και παρεμβάσεων που θα σχετίζονται με την διατήρηση και την προστασία τους.

Ο Πρόεδρος της ΤΕΔΚ Λασιθίου κ. Νίκος Καστρινάκης σημείωσε μεταξύ άλλων ότι επί χρόνια η Τοπική Αυτοδιοίκηση προσπαθεί συστηματικά, αβοήθητη να αντιμετωπίσει τα προβλήματα των παραδοσιακών οικισμών και των κατοίκων τους.

«Πρέπει να προσδιοριστούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι λιγοστοί κάτοικοι των παραδοσιακών οικισμών μέσα στη σύγχρονη πραγματικότητα και τις ανάγκες των καιρών. Προβλήματα σε σχέση με τις υπηρεσίες, τις δημοτικές και του δημοσίου, από την καθαριότητα, την ύδρευση, το οδικό δίκτυο και το πιστοποιητικό, μέχρι τις υπηρεσίες του διαδικτύου και της ενημέρωσης».

Ο Πρόεδρος της ΤΕΔΚ σημείωσε ότι πρέπει να υπάρξει κοστολόγηση και ειδικά προγράμματα χρηματοδότησης και στήριξης των παραδοσιακών οικισμών. Παράλληλα θα πρέπει να αντιμετωπιστούν προβλήματα από το γενικότερο κενό του νομικού και του θεσμικού πλαισίου για την προστασία των οικισμών και το ιδιοκτησιακό καθεστώς μέχρι την επιδότηση της ανακαίνισης αλλά και της στήριξης των κατοίκων οι οποίοι στο σύνολο τους είναι από μεσήλικες και πάνω.

Ο Πρόεδρος της ΤΕΔΚ υπογράμμισε πως είναι απαράδεκτο να μην έχει ο νομός Λασιθίου υπηρεσίες Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και Νεοτέρων Μνημείων, παραμένοντας ο μόνος νομός της Κρήτης που δεν διαθέτει τέτοιες υπηρεσίες. Ακόμα τόνισε ότι πρέπει να ιδρυθεί στο νομό υπηρεσία παραδοσιακών οικισμών η οποία θα προσφέρει πραγματικό έργο στις τοπικές κοινωνίες. Μόνο η Νεάπολη διαθέτει 50 παραδοσιακούς οικισμούς - από μετόχια έως χωριά - που είναι άγνωστα στις υπηρεσίες που πρέπει να ασχοληθούν με την ανάδειξη τους.

Από την πλευρά του ο Δήμαρχος Αγίου Νικολάου κ. Δημήτρης Κουνενάκης επεσήμανε ότι σήμερα στην ευρύτερη περιοχή παρουσιάζεται ένα φαινόμενο επιστροφής των παραδοσιακών οικισμών από ευρωπαίους αλλά και κατοίκους των αστικών κέντρων που ανακαλύπτουν ξανά τα ξεχασμένα χωριά, αναπαλαιώνοντας παλιά σπίτια, για να τα χρησιμοποιήσουν είτε ως βασική, είτε ως δευτερεύουσα κατοικία.

«Έχει αξία λοιπόν, να δούμε αυτούς τους οικισμούς, δεδομένης της σημασίας που αποκτούν στη σημερινή οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου και να προχωρήσουμε ως φορείς στις ενέργειες εκείνες που είναι αναγκαίες για την ανάδειξη και την διαφύλαξη τους, την βελτίωση των συνθηκών ζωής των κατοίκων, την εύκολη πρόσβαση τους στις υποδομές του κέντρου, την ένταξη τους στο οικονομικό, κοινωνικό και αναπτυξιακό γίγνεσθαι της ευρύτερης περιοχής των Δήμων», υπογράμμισε ο κ. Κουνενάκης.

ΜΙΧ. ΑΤΣΑΛΑΚΗΣ

Κυριακή 2 Μαρτίου 2008

Οι οικισμοί ερημώνουν...

Ο Δημήτρης Φιλιππίδης

Η παρέμβαση του Δημήτρη Φιλιππίδη. Αρχιτέκτονα, Ομ. Καθηγητή του ΕΜΠ & Συγγραφέα

ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ

ομιλία στην ημερίδα του ΤΕΕ/ΤΑΚ «Παραδοσιακοί Οικισμοί. Υπάρχει Μέλλον;», Άγιος Νικόλαος 16.2.2008

Αντί για άλλο ξεκίνημα στην ομιλία μου, θα προτάξω ένα μεγάλο μέρος γράμματος που μου έστειλε παλιός μου μαθητής, τώρα εγκαταστημένος στον τόπο του, τα Χανιά. Ζητούσε τη βοήθειά μου –που τελικά δεν του έδωσα και θα εξηγήσω μετά γιατί– επειδή βρέθηκε μπλεγμένος σε μια δύσκολη υπόθεση, πολύ κοντά στο θέμα που συζητάμε σήμερα, όπως θα δείτε τώρα.

Πρόκειται (μου γράφει) για «μια ομάδα εργασίας του ΤΕΕ/Τμήμα Δυτικής Κρήτης όπου ανήκω μαζί με περίπου άλλα τριάντα άτομα, Αρχιτέκτονες, Τοπογράφους και Πολιτικούς Μηχανικούς. [Η ιστορία ξεκινά] μετά από κινητοποίηση του τοπικού τμήματος του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων για τη διάσωση και ανάδειξη της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς στην εκτός των τειχών πόλης των Χανίων αλλά και παραδοσιακών κτηρίων - συνόλων και οικισμών της ευρύτερης περιοχής του Νομού Χανίων. Το ΤΕΕ-Τμ. Δυτ. Κρήτης προχώρησε στην σύσταση επιτροπής με κατεύθυνση μεταξύ άλλων, την καταγραφή και ταξινόμηση αυτών των παραδοσιακών κτηρίων - συνόλων και οικισμών.

Στην πόλη των Χανίων έχουν ήδη κηρυχθεί ως διατηρητέα 147, κυρίως νεοκλασικά, κτήρια που βρίσκονται εκτός των ενετικών τειχών, […] ενώ παραμένουν σε εκκρεμότητα για κήρυξη και διάσωσή τους μεγάλος αριθμός επιπλέον σημαντικών κτηρίων με αρχιτεκτονικό και ιστορικό ενδιαφέρον, που έχουν απλά χαρακτηριστεί “δεσμευμένα”, […].

Παράλληλα έχει γίνει η διαπίστωση ότι υπάρχει ένας ικανός αριθμός κτηρίων ιδιαίτερου αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος του μεσοπολέμου καθώς και της νεώτερης αρχιτεκτονικής ιστορίας του τόπου που έχουν μέχρι σήμερα αγνοηθεί.

Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται προσπάθεια να καταγραφούν αυτά τα νεώτερα μνημεία, η αρχιτεκτονική του μεσοπολέμου μέχρι και την δεκαετία του ’60, αλλά υπάρχουν δύο χαρακτηριστικά αυτής της προσπάθειας που την κάνουν ιδιαίτερα επίπονη….

Πρώτον, δεν μιλάμε για την Αθήνα όπου οι προηγούμενες γενιές των Αρχιτεκτόνων έχουν κάνει όλη την δουλειά και φτάνει –για αρχή– μια καλή προσπέλαση της πολύ πλούσιας βιβλιογραφίας. […] [Υπάρχουν άραγε] δείγματα αρχιτεκτονικής του μεσοπολέμου και της νεώτερης ελληνικής αρχιτεκτονικής; Σίγουρα υπάρχουν… αλλά στα Χανιά όλα είναι ακόμα συνδεδεμένα με ένα νεοκλασικισμό – και φυσικά με μια τοπική αρχιτεκτονική (τούρκικη κυρίως) […] κεντροευρωπαϊκά κυρίως […] και στην συνέχεια παρουσιάζονται μόνο μεταβατικά στοιχεία προς έναν “ατελή” […] εκμοντερνισμό.

Δεύτερον, για πρώτη φορά ακούγεται η φράση ‘κήρυξη ως διατηρητέο’ για κτήρια στα Χανιά που μπορεί να είναι και μεταπολεμικά!

Το αντικείμενο της προστασίας της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς έχει όμως στο μεταξύ διευρυνθεί και πέραν των μνημείων επαναπροσδιορίζεται από ιδιότητες όπως α) πρωτοτυπία ή γνησιότητα β) ιστορικότητα γ) ποιότητα και δ) συμβολισμός. Η διεύρυνση του αντικειμένου προστασίας, επιφέρει νέα αξιολογική αντιμετώπιση για κτήρια που δεν είναι ιδιαίτερα σημαντικά αλλά αντιμετωπίζονται σαν τμήμα ευρύτερων συνόλων πράγμα που επηρεάζει τα κριτήρια αξιολόγησης. Θεωρείται ότι απαιτείται η καταγραφή τετρακοσίων περίπου (400) κτηρίων ή συνόλων στα όρια της πόλης των Χανίων. Για το κάθε κτήριο ή σύνολο θα συντάσσεται καρτέλα […]

Το σίγουρο είναι ότι στην περίπτωση της πόλης των Χανίων, και συγκεκριμένα της γειτονιάς της Χαλέπας, τα πιο πολλά από τα παραδείγματα που ήδη συγκεντρώσαμε και φωτογραφίσαμε […] είναι δείγματα ανώνυμης–λαϊκής αρχιτεκτονικής […]

Ένα ερώτημα είναι αν μπορούμε σήμερα, οπουδήποτε εκτός των ενετικών τειχών των Χανίων, να αναγνωρίσουμε ξανά τα κτήρια αλλά και σύνολα κτηρίων, με ιδιαίτερη σημασία για την αρχιτεκτονική, αποδίδοντας τους πρωτότυπα και ποιοτικά χαρακτηριστικά – εκτός από την ιστορικότητα και γνησιότητα και τοπικότητα και ιδιαίτερους συμβολισμούς σε ότι αφορά την τοποθεσία, την παρουσία τους στην λογοτεχνία και την τέχνη, τις κοινωνικές συνθήκες και τα πρότυπα για αυτά τα κτήρια, διατηρητέα και μη, την χρήση τους τις τελευταίες δεκαετίες, τις οικονομικές δραστηριότητες οι οποίες συνυπάρχουν με την αρχιτεκτονική, […] σημαντικά πρόσωπα και ημερομηνίες για την πόλη, την ολοκλήρωση της σήμανσης στον τόπο και τον χρόνο […].

Με αυτήν την προσπάθεια για την ένταξη αρχιτεκτονικών έργων σε ένα τοπικό δίκτυο ανάδειξης, αξιοποίησης και διατήρησης τους, τα κριτήρια μας πολλαπλασιάζονται και προστίθενται και άλλα εκτός από όλα όσα αναφέρουμε παραπάνω, ακόμα και για τα μεμονωμένα έργα και κατασκευές, λόγω του πλήθους τους, της ομαδοποίησης και της εσωτερικής ομοιότητας τους που επηρεάζει όχι μόνο τα αρχιτεκτονικά σύνολα αλλά και την πόλη στο σύνολο της. […]»

Τελειώνοντας ο φίλος ζητούσε αν είχα σχετικό αρχειακό υλικό να του δώσω από τα Χανιά (που δεν είχα) και ρωτούσε αν κανείς –άτομο ή ομάδα– έχει ώς τώρα κάνει κάτι ανάλογο που θα μπορούσα να του συστήσω. Γράφει επί λέξει: «γνωρίζετε ποιοι άνθρωποι –συνάδελφοι φαντάζομαι είναι που έστησαν το Αρχείο Παραδοσιακών οικισμών & Διατηρητέων κτηρίων του Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. ή κάποιους […] που να έχουν μελετήσει τέτοιες περιπτώσεις για την διατήρηση και ενδεχομένως την κήρυξη σαν διατηρητέων κτηρίων των δεκαετιών ’40-‘60 στην επαρχία και να έχουν δημοσιεύσει δουλειές τους;»

Δεν συνεχίζω άλλο, αυτό το εκτενές απόσπασμα αρκεί. Γιατί τώρα αρνήθηκα τη βοήθεια που μου ζητούσε; Δηλώνοντας εντελώς ανίκανος να συνεισφέρω το παραμικρό στα ερωτήματα που θέτει, είναι σαν να απαντώ στο θέμα που συζητάμε σήμερα. Όταν θεωρείς κάτι εντελώς άχρηστο, σου είναι αδύνατο ούτε να συμβουλέψεις, ούτε να δώσεις οδηγίες – ακόμα περισσότερο, να συμβάλεις ενεργά σε αυτό, δίνοντας το καλό παράδειγμα.

Θα μπορούσα εύκολα να ειρωνευτώ την «αφέλεια» του νέου συνάδελφου, που τόσο καλοπροαίρετα ζητούσε κάπου να στηριχτεί σε αυτό το έργο που είχε αναλάβει. Να επιδείξω ρεαλισμό, αν θέλετε και αρκετό κυνισμό, στηριγμένος πάνω στις ανάλογες τραυματικές εμπειρίες που μου αναλογούν σε αυτή τη ζωή. Όπως, και από την άλλη πλευρά, να ξεπεράσω το γνώριμο σύμπλεγμα καταγγελίας και γενικής γκρίνιας που μας χαρακτηρίζει πλέον ως κοινωνία, και να πω μερικά απλά, ενθαρρυντικά πράγματα.

Όσο και να σας φαίνεται παράδοξο, όσο κι αν τα προηγούμενα σας έχουν προετοιμάσει για μια παθιασμένη καταδίκη της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας, όπως και κάθε άλλης που θα επαναλάμβανε τα ίδια ακριβώς λάθη και τις ίδιες ακριβώς παραλείψεις που έγιναν στο παρελθόν – γιατί, αν δεν κάνω λάθος, τέτοιες ιστορίες έρχονται και ξαναέρχονται στην επικαιρότητα τουλάχιστον από το μοιραίο εκείνο 1975 – και γίνονται με εκπληκτική συνέπεια τριάντα χρόνια μετά, λες και τίποτα δεν μαθαίνουμε, τίποτα δεν καταλαβαίνουμε από ό,τι συμβαίνει γύρω μας, ε λοιπόν δεν θα το κάνω. Θα ήθελα να μιλήσω αλλιώς.

Έφερα ένα παράδειγμα από το Νομό Χανίων, που τυχαίνει να γνωρίζω αρκετά καλά. Σκοπεύω να παντρέψω λόγια με εικόνα, και να φέρω μερικά παραδείγματα από την ίδια περιοχή, που τυχαίνει να έχω καταγράψει, συμπτωματικά και όχι συστηματικά. Και μετά, θέλω να δείξω δύο ακόμα περιοχές από το Λασίθι, όπου πάλι το έφερε η τύχη, κι οι κακές παρέες θα συμπλήρωνα, να μπλεχτώ. Όχι βέβαια για να κάνω επίδειξη γνώσεων, αλλά για να γίνω πιο συγκεκριμένος. Γιατί τις έχω ζήσει πάνω στο πετσί μου αυτές τις αγωνίες κι αυτά τα διλήμματα. Τα ξέρω πρώτο χέρι, έχοντας μελετήσει ιστορικούς οικισμούς πίσω στη δεκαετία του ’80, ναι, τότε που πιστεύαμε πως ο εκσυγχρονισμός είναι πίσω από την πόρτα.

Ας αρχίσουμε από Χανιά. Το 1983 ή 1985, οργανώνεται εκεί μια (ακόμα) ημερίδα για αρχιτεκτονική παράδοση, όπου δείχνω διαφάνειες από μερικά σπίτια μέσα στα Χανιά, λέγοντας πως είναι μοντέρνα αρχιτεκτονική (εικ. 1-5). Το ακροατήριο αντιδρά έντονα: σηκώνεται η εκπρόσωπος τοπικής ομάδας, που είχε ήδη μελετήσει την παρουσία της μοντέρνας αρχιτεκτονικής στην πόλη, και με κατακεραυνώνει. Τι σόι μοντέρνα είναι αυτά, που είναι έτσι ανακατωμένα, με μικτά στοιχεία, οπότε στο τέλος εκείνο που εισπράττεις είναι χωρίς χαρακτήρα, ανάξιο της προσοχής μας; Η δική της ομάδα, βλέπετε, είχε καταλήξει στο αντιδιαμετρικό συμπέρασμα. Με λίγα λόγια είχε αποφασίσει πως δεν υπάρχουν μοντέρνα κτίσματα στα Χανιά. Βενετσιάνικα (εικ. 6), Τούρκικα (εικ.7), και Νεοκλασικά (εικ.8) όσα θέλετε, αλλά μοντέρνα μηδέν. Και λαϊκά; Νομίζω μάλιστα πως η μεγάλη αντίδραση εκδηλώθηκε όταν έδειξα κάτι παλιά, ταπεινά σπιτάκια από την περιοχή της Χαλέπας (εικ.9) κι είπα ότι είναι μοντέρνα. Για λαϊκά, με αυτούς τους όρους, κανένας δεν ήταν διατεθειμένος να συζητήσει. Τα λαϊκά, δηλαδή τα παραδοσιακά (είχε ήδη μπει μπροστά η φάμπρικα των παραδοσιακών) ανήκαν αλλού, χαμένα κάπου ψηλά στα βουνά, αλλά ποτέ μέσα στην πόλη. Το να κάνεις σύζευξη ανάμεσα σε «λαϊκά» και «μοντέρνα» ήταν ανήκουστο. Κι έτσι έμεινε…

Το πρώτο μας λοιπόν αυτό παράδειγμα δείχνει τις τρομακτικές συγχύσεις που υπάρχουν, και εξακολουθούν να υπάρχουν για λόγους που δεν θέλω σήμερα να θίξω, γύρω από τι ταμπέλα βάζεις στα πράγματα, τι ονόματα τους δίνεις, κι ανάλογα, τι αξία τους προσάπτεις. Όλα αυτά πάνε πακέτο.

Επόμενο παράδειγμα, Νεάπολη Λασιθίου, τώρα ένας ήσυχος οικισμός στην ενδοχώρα, που αναπολεί τις παλιές του δόξες, ως διοικητική πρωτεύουσα της περιοχής. Με τις παραλιακές ζώνες να έχουν γνωρίσει εκρηκτική ανάπτυξη, η Νεάπολη ξέμεινε πίσω. Όμως με αυτό τον τρόπο, κληρονόμησε δύο πράγματα που ήταν κυριολεκτικά στα αζήτητα. Πρώτο, έναν αριθμό παλιών κτιρίων στην πόλη (εικ.10), όχι τίποτα εντυπωσιακό, αλλά χαρακτηριστικά της τοπικής ιστορίας, άρα σημεία αναφοράς για την πόλη και τους κατοίκους της – αν κάποιος έκανε τον κόπο να ασχοληθεί μαζί τους, κι αυτό δεν φαινόταν να γίνεται με πειστικό τρόπο. Οι ντόπιοι έδειχναν πως είχαν την πρόθεση κάτι να κάνουν αλλά δεν ήξεραν τι. Έβλεπαν με αμηχανία τις τυποποιημένες δράσεις ανάδειξης, όπως τους πλακοστρωμένους πεζόδρομους, και απορούσαν προς τα πού έπρεπε να κινηθούν.

Το δεύτερο όμως ατού της Νεάπολης ήταν κάτι άλλο: ένας δυσπρόσιτος, κρυφός, εσωτερικός χώρος, ορεινός με σκόρπιες μικροσκοπικές εγκαταστάσεις, τα μετόχια (εικ. 11-14), εγκαταλειμμένες στην συντριπτική πλειοψηφία τους. Είχαν την καλοσύνη να με πάνε να δούμε όλα αυτά τα μέρη, όπου η αίσθηση ήταν ενός ξεχασμένου κόσμου – ήταν ένα πραγματικό Jurassic Park. Κάθε φορά που σταματούσαμε και πλησιάζαμε αυτά τα κτίσματα να τα δούμε από κοντά, ένοιωθα ένοχος, σαν εισβολέας, σαν να τους χάλαγα την μακαριότητα. Όμως στη συζήτηση που γινόταν συνέχεια, και πιο έντονα στο τέλος της μέρας, πίσω στη Νεάπολη, βγήκαν οι αιώνιες ερωτήσεις: τι μπορούμε να τα κάνουμε αυτά για να μην χαθούνε;

Να τώρα, μια άλλη σημαντική διάσταση του προβλήματος. Ο πολύτιμος αυτός θησαυρός της Νεάπολης, ώς τώρα εντελώς αναξιοποίητος, κατοικημένος από ελάχιστους πια ξωμάχους, ξεπερασμένα δείγματα ενός κόσμου πριν τον Κατακλυσμό, ήταν δώρο άδωρο. Με σύγχρονους όρους, ήταν σαν να μην υπήρχε. Οι ντόπιοι αισθάνονταν έντονα την υποχρέωση να φροντίσουν αυτά τα κειμήλια, αλλά πώς; Πώς δηλαδή να μιλήσουμε για αναπτυξιακή μελέτη, επιπέδου περιφέρειας κι όχι ενός κάποιου οικισμού, και να ξέρουμε πως έχουμε σώσει την αυθεντική αρχιτεκτονική μέσα στο αυθεντικό τοπίο – κι αυτό όλο να παίξει συμπληρωματικά (όχι βέβαια ανταγωνιστικά, δεν θα το άντεχε) με την τρελή ανάπτυξη της Ελούντας, ελάχιστα χιλιόμετρα πιο κάτω; Ο ανθρώπινος νους δεν μπορεί να συλλάβει τέτοιες ιλιγγιώδεις σχέσεις σε αυτό τον τόπο – αλλού ναι, εδώ με τίποτα. Άσχετα με αυτό, πάντως, βλέπουμε πως το πρόβλημα δεν είναι εδώ τι θα σώσουμε, δηλαδή το πρωτογενές ερώτημα, και πιο ξεκάθαρα, η αφορμή για να μπαίνουν μπροστά τέτοιες ιστορίες. Όχι, το πρόβλημα είναι καθαρά αναπτυξιακό, αλλά με ειδικούς όρους: έχει νόημα να γίνει κάτι ώστε ο χαμένος κόσμος να βγει στο φως;

Και τώρα, το τελευταίο μας παράδειγμα, η Κριτσά Λασιθίου, το άλλοτε σπουδαίο κεφαλοχώρι, η μάνα που γέννησε τον Άγιο Νικόλαο, εκείνος ο κηρυγμένος «παραδοσιακός» οικισμός, που τώρα μετρά καθημερινά όλων των ειδών τις απώλειες. Απώλειες ανθρώπινου δυναμικού, αλλοτρίωση εκείνων που απομένουν κάνοντας όλους τους απαραίτητους συμβιβασμούς και υποχωρήσεις, ξεπούλημα όσων αγαθών υπήρχε κάποια ελπίδα να ξεπουληθεί. Τόπος άγριος, ατίθασος και συνάμα, τόπος χωρίς ελπίδα για το μέλλον. Έχουν γίνει προσπάθειες να ξεφύγει από αυτή τη μοίρα, έχουν βρεθεί κάποιες ισορροπίες, αλλά όλοι λένε «ώς πότε θα κρατήσουν τα αναχώματα».

Ωραία λοιπόν, μπορεί κανείς να δει αυτό τον οικισμό σαν μια καρτ-ποστάλ (εικ.15,16) και να προσφέρει συμβουλές για εξωραϊσμούς και αξιοποιήσεις. Όσο δύστροπο κι αν είναι αυτό το περιβάλλον (εικ.17-19), ατημέλητο, αφρόντιστο, με τόσο κακές επεμβάσεις από εκπατρισμένους ντόπιους ποτισμένους με άλλες συνήθειες, ή από ξένους που αγοράζουν ένα κομμάτι κρητική αυθεντικότητα, ή ακόμα χειρότερα, από μια δημοτική αρχή που τα βλέπει όλα αυτά σαν κάτι περιθωριακό και μάλλον καταδικασμένο, κάτι έχει απομείνει. Ακόμα κι αν αυτό το κάτι είναι τα ψεύτικα σκηνικά για τα γυρίσματα του έργου «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται» (εικ.20) – γιατί όχι; Κληρονομιά είναι κι αυτά.

Εδώ λοιπόν έχουμε μια νέα διάσταση: ο οικισμός είναι παραδοσιακός διατηρητέος. Ας μην είμαστε τελείως αρνητικοί: σε κάτι ίσως θα συνέβαλε κι αυτός ο τίτλος, αν και όλα εξαρτώνται από τη φιλοτιμία των κατοίκων, γιατί δεν υπάρχει κανένας έλεγχος σε τι χτίζεται και πώς χτίζεται. Τουλάχιστον γλιτώσαμε, έστω για την ώρα, τις πολυκατοικίες. Όμως ας μη νομίσετε πως αυτό ήταν τάχα κάποια γενναία αυτοθυσία από τους ιδιοκτήτες. Όχι, τα ίδια τα πράγματα δεν ευνοούσαν τέτοιες οικοδομές, γιατί τα οικόπεδα της Κριτσάς ήταν απειροελάχιστα σε έκταση και χωρίς ακάλυπτο. Αν γλιτώσαμε τις πολυκατοικίες, δεν γλιτώσαμε τη διαπίστωση ως η σύγχρονη ζωή δεν μπορεί να χωρέσει μέσα στα μικροσκοπικά σπιτάκια του οικισμού. Όσοι έχουν δυνατότητα, χτίζουν πια έξω από τον οικισμό, σε κανονικά οικόπεδα (εικ.21). Μόνο που αυτές οι επεκτάσεις δεν είναι πια Κριτσά, είναι οτιδήποτε, οπουδήποτε, πάντως όχι Κριτσά.

Ελπίζω να καταλαβαίνετε για ποιο πράγμα μιλάμε: δεν είναι βιώσιμη η Κριτσά με σημερινούς όρους. Άρα τι κάνουμε; Διώχνουμε τους κατοίκους, δηλαδή τους δίνουμε γη και οικονομικές ευκολίες κάπου εκεί κοντά, και μετατρέπουμε την Κριτσά σε επισκέψιμο «σκηνικό»; Παραλλαγή αυτού είναι η εξαγορά όλου του οικισμού από ξένη εταιρία, τύπου Marfin, που την μετατρέπει σε τουριστικό χωριό; Κρατάμε τους κατοίκους εκεί με ειδικές επιδοτήσεις, ισοσταθμίζοντας την έλλειψη σύγχρονων ανέσεων με κάποια ανταλλάγματα, στην πιο ακραία περίπτωση, τους φοράμε και κρητικές βράκες με στιβάνια, οπότε δημιουργούμε μια πιστή αναπαράσταση του παρελθόντος; Ή, βρίσκουμε κάποια ενδιάμεση λύση, λίγο από εδώ και λίγο από εκεί, ώστε να ικανοποιούνται πολλοί στόχοι ταυτόχρονα; Φυσικά, δεν θα βρούμε εδώ την ιδανική λύση, αλλά τα λέω όλα αυτά επειδή θέλω να τονίσω ότι το συνεργείο που θα φτάσει ώς την Κριτσά για να καταγράψει τον αρχιτεκτονικό της πλούτο, δεν πρόκειται με τίποτε να ασχοληθεί με τέτοια καίρια ζητήματα, από όπου κρέμεται το μέλλον του οικισμού. Δεν υπάρχει περίπτωση να μπει σε μια τέτοια λογική. Θα θεωρήσει πολύ σωστά πως δεν είναι δουλειά της.

Ναι, αλλά ποιανού είναι, τελικά, δουλειά; Αν οι καταγραφές, όπως τις ονειρεύτηκε ο φίλος μας από τα Χανιά, δεν δίνουν τις απαντήσεις που χρειάζονται τόσο επιτακτικά σήμερα, γιατί να μπούμε στον κόπο, γιατί να σπαταληθεί όλο εκείνο το πολυπρόσωπο δυναμικό για να μαζευτεί άλλο ένα άχρηστο υλικό;

Πείτε, πάλι, ας δεχτούμε πως είναι κάπου χρήσιμο, έστω σε κάποιον που ασχολείται στατιστικά με τι σώζεται σήμερα σε κάθε περιοχή, ώστε να το συγκρίνει τι σωζόταν πριν 30 χρόνια. Έστω πως γίνεται όλη αυτή η δουλειά για κάτι τέτοιο, για χάρη μιας στατιστικής υπηρεσίας, όπως πχ μετρούν οι οικολόγοι τους πληθυσμούς από μεταναστευτικά πουλιά ή από κρι-κρι. Να δεχτούμε, επιτέλους, πως έφτασε η ώρα να ξεχάσουμε όλες τις συναισθηματικές μας δεσμεύσεις με αυτά τα πράγματα και να τα δούμε «επιστημονικά», με ψυχρό μάτι. Εκείνα μπορεί να μην γλιτώσουν, αφού δεν μας ενδιαφέρει πια η επιβίωσή τους, αλλά τουλάχιστον θα έχουμε γλιτώσει εμείς, αφού θα έχουμε απαλλαγεί από το βάρος της κληρονομιάς. Τέρμα η κληρονομιά, τέρμα οι υποχρεώσεις. Να αναπνεύσουμε ελεύθερα.

Δημήτρης Φιλιππίδης